Ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy powinien zostać wypłacony w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy. Zgodnie z art. 171 § 1 Kodeksu pracy, w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu z powodu ustania stosunku pracy, pracownik nabywa prawo do ekwiwalentu pieniężnego. Oznacza to, że z chwilą ustania stosunku pracy prawo do urlopu w naturze przekształca się w prawo do ekwiwalentu.
Orzecznictwo Sądu Najwyższego potwierdza tę interpretację. W wyroku z 5 grudnia 1996 roku (sygn. akt I PKN 34/96) stwierdzono, że roszczenie o ekwiwalent za niewykorzystany urlop staje się wymagalne w dniu rozwiązania stosunku pracy. Podobnie w wyroku z 29 marca 2001 roku (sygn. akt I PKN 336/00) Sąd Najwyższy wskazał, że z chwilą rozwiązania stosunku pracy prawo do urlopu przekształca się w prawo do ekwiwalentu, a od tego momentu rozpoczyna się bieg terminu przedawnienia roszczenia o jego wypłatę.
Jeśli rozwiązanie stosunku pracy następuje w dniu wolnym od pracy, wypłata ekwiwalentu powinna nastąpić w pierwszym dniu roboczym przypadającym po ustaniu stosunku pracy. W przypadku opóźnienia wypłaty pracownik ma prawo dochodzić przed sądem odsetek za zwłokę.