Jakie opłaty może pobierać agencja zatrudnienia od osób korzystających z jej usług?

Zgodnie z art. 321 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia agencja zatrudnienia, podmioty, o których mowa w art. 306 ust. 1 oraz podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 306 ust. 2, nie mogą pobierać kwot innych niż określone w art. 338 ust. 3 pkt 16 od osób, dla których poszukują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej oraz osób zatrudnionych lub niebędących pracownikami agencji pracy tymczasowej lub którym udzielają pomocy w wyborze lub zmianie zawodu, miejsca pracy, kierunku kształcenia lub szkolenia, a także w planowaniu rozwoju zawodowego.

Zatem agencja zatrudnienia ma prawo pobierać jedynie kwoty należne agencji zatrudnienia z tytułu faktycznie poniesionych kosztów związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, poniesione na:

• dojazd i powrót osoby skierowanej,
• wydanie wizy,
• badania lekarskie,
• tłumaczenia dokumentów.

Informacje dotyczące kwot należnych agencji zatrudnienia z tytułu faktycznie poniesionych kosztów, związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, powinny być podane w pisemnej umowie zawieranej przez agencję zatrudnienia z osobami kierowanymi do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych.

Ponadto, przed skierowaniem osoby do pracy za granicą albo pracy tymczasowej, do podmiotu działającego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, agencja jest zobowiązana do przekazania na piśmie informacji o kosztach, opłatach i innych należnościach, w tym
o kwotach należnych agencji z tytułu faktycznie poniesionych kosztów, związanych
z kierowaniem do pracy oraz podjęciem i wykonywaniem pracy za granicą.

Pobieranie przez agencję od osoby, dla której poszukuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej oraz osoby zatrudnionej lub niebędącej pracownikiem agencji pracy tymczasowej lub której udziela pomocy w wyborze lub zmianie zawodu, miejsca pracy, kierunku kształcenia lub szkolenia, a także w planowaniu rozwoju zawodowego, dodatkowych opłat, innych niż wymienione wyżej jest wykroczeniem zagrożonym karą grzywny od 3000 zł do 30 000 zł.

Taka sama kara grozi także za nieprzedstawienie osobie kierowanej do pracy za granicą pisemnej informacji o kosztach, opłatach i innych należnościach lub przedstawienie informacji niezgodnej ze stanem faktycznym (art. 365 cyt. ustawy).