Jesteś na stronie Państwowej Inspekcji Pracy

Wybierz Okręgowy Inspektorat Pracy

Konieczność uzyskania zezwolenia na pracę typ B dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji albo w związku
z prowadzeniem spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej jako komplementariusz, albo w związku z udzieleniem mu prokury przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy (art. 88 ust. 1 pkt 2  ustawy o promocji zatrudnienia). Cudzoziemiec przebywający w Polsce i prowadzący działalność gospodarczą może na tej podstawie ubiegać się o zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Przesłanki udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej zostały określone w art. 142 ustawy o cudzoziemcach. Artykuł 142 ww. ustawy stanowi, że zezwolenia takie udziela się cudzoziemcowi, jeżeli celem jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest prowadzenie działalności gospodarczej na podstawie obowiązujących w tym zakresie przepisów oraz po spełnieniu warunków wskazanych w wyżej wskazanym przepisie. Tego typu zezwolenia udziela się również cudzoziemcowi, którego celem pobytu jest wykonywanie pracy poprzez pełnienie funkcji w zarządzie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej, którą utworzył lub której udziały lub akcje objął lub nabył, lub prowadzenie spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej przez komplementariusza, lub działanie w charakterze prokurenta, o ile cudzoziemiec spełnia warunki określone przepisami (art. 142 ust. 1 pkt 1 i 2, a spółka spełnia warunki określone w art. 142 ust. 1 pkt 3).

 Jeśli cudzoziemiec uzyska zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia działalności gospodarczej w związku z okolicznościami wskazanymi powyżej będzie uprawniało go to do wykonywania pracy w danym charakterze. Podjęcie pracy w innym charakterze będzie wymagało wcześniejszego uzyskania dokumentów legalizujących tę pracę. Warunki wydawania zezwoleń na pracę zostały również określone w art. 88c ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Podmiot prowadzący działalność gospodarczą wpisany do CEIDG zgodnie z art. 38 ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2022.poz. 541) może opublikować za pośrednictwem systemu teleinformatycznego CEIDG informację o swoim pełnomocniku lub prokurencie. Zgodnie z art. art. 109¹ Kodeksu cywilnego prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (Dz.U. z 2022.poz. 1360).  Natomiast przez pełnomocnictwo należy rozumieć czynność prawną, której treścią jest oświadczenie woli mocodawcy upoważniające osobę lub osoby do dokonywania w jego imieniu czynności prawnych określonych w pełnomocnictwie. Na podstawie tego umocowania pełnomocnik jest upoważniony do reprezentowania mocodawcy, w zakresie określonym w pełnomocnictwie (art. 98 k.c.).

Jeżeli więc, cudzoziemiec wykonuje czynności odpowiadające pojęciu i zakresowi pełnomocnictwa, to w takiej sytuacji nie ma obowiązku uzyskania zezwolenia na pracę. Taki obowiązek będzie natomiast dotyczyć cudzoziemca pełniącego funkcję prokurenta.  Należy również zauważyć, że umocowanie pełnomocnika jest całkowicie niezależne od ewentualnego jego zatrudnienia u mocodawcy. Wobec czego z osobą, uprawnioną do dokonywania czynności związanych z prowadzoną przez inną osobę działalnością gospodarczą, nie musi, ale może być nawiązany stosunek pracy.  Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Warto zaznaczyć, że jeśli spełnione zostaną wyżej wskazane warunki, nie ma znaczenia nazwa zawartej przez strony umowy, bądź istnienie innego stosunku prawnego łączącego strony, na przykład pełnomocnictwa. Na gruncie prawa polskiego jest to zatrudnienie na podstawie stosunku pracy, a ustanowione pełnomocnictwo należałoby uznać jako sposób na obejście przepisów.

Przesłanki prawa cudzoziemców do wykonywania pracy na terytorium RP zostały określone w art. 87 ustawy o promocji zatrudnienia, natomiast wymóg uzyskania zezwolenia na pracę w art. 88 ustawy.

Chcesz się z nami skontaktować?

Szukaj

Logo PIP

Menu