Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP ma obowiązek zapewnić pracownikowi delegowanemu do pracy w Polsce warunki zatrudnienia nie mniej korzystne niż wynikają z przepisów Kodeksu pracy i innych przepisów, regulujących prawa i obowiązki pracowników. Minimalne warunki zatrudnienia obejmują także kwestie szeroko pojętego bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zakres obowiązków pracodawcy delegującego w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy został zakreślony bardzo szeroko. Obejmuje zatem wszystkie przepisy działu X Kodeksu pracy i przepisów wykonawczych (rozporządzeń) odnoszących się do wykonywania pracy w warunkach bezpiecznych i wolnych od zagrożeń w środowisku pracy.

W szczególności profilaktyczne badania lekarskie pracowników delegowanych do pracy w Polsce powinny spełniać co najmniej wymagania określone w polskich przepisach, tj. w dziale X Kodeksu pracy oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych dla celów przewidzianych w Kodeksie pracy.

Co do zasady, w przypadku zapewnienia pracownikom delegowanym do Polski badań lekarskich, których zakres odpowiada wymaganiom prawa polskiego, wystarczające będzie legitymowanie się przez ww. pracowników dokumentami poświadczającymi przeprowadzenie przedmiotowych badań w państwie wysyłającym. Przepis art. 4 ust. 1 ww. ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług odnosi się bowiem do obowiązku zapewnienia warunków (w zakresie bhp) nie mniej korzystnych niż obowiązujące na gruncie prawa polskiego. Zapewnienie w państwie wysyłającym warunków korzystniejszych lub porównywalnych (tak samo korzystnych), jak te obowiązujące w Polsce, powinno być co do zasady uznane za spełnienie przywołanego wymogu ustawowego.

Za taką interpretacją przemawia także fakt, iż przepisy z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązujące w poszczególnych państwach członkowskich UE są zharmonizowane w drodze implementacji dyrektyw regulujących wskazany obszar, w szczególności dyrektywy ramowej 89/391/EWG w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy.

W każdym przypadku konieczne jest zatem porównanie zakresu badań profilaktycznych oraz częstotliwości ich przeprowadzania obowiązujących w kraju wysyłającym jak i w kraju oddelegowania. Oceny czy przeprowadzone w innym kraju badania profilaktyczne pracowników delegowanych do pracy na terytorium RP spełniają wymagania określone w polskich przepisach każdorazowo dokonuje pracodawca. W razie stwierdzenia, że wykonane za granicą badania lekarskie nie spełniają wymagań wynikających z polskich regulacji – pracodawca powinien skierować pracownika na odpowiednie badania, które będą odpowiadały polskim standardom. Naczelną zasadą, którą należy się kierować powinna być konieczność zapewnienia pracownikowi delegowanemu do pracy na terytorium RP stosownego poziomu ochrony przewidzianego polskimi przepisami.

W opinii Państwowej Inspekcji Pracy, nie ma także przeszkód, aby w umowie o świadczenie usługi zawartej pomiędzy pracodawcą delegującym i polskim kontrahentem strony uzgodniły, że badania lekarskie pracowników delegowanych do pracy w Polsce będą przeprowadzone w Polsce, zgodnie z obowiązującymi w tym względzie regulacjami. Należy bowiem uznać, że wymóg zapewnienia warunków zatrudnienia nie mniej korzystnych niż wynikające z polskich regulacji jest wówczas spełniony.