Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług, pracodawca delegujący pracownika na terytorium RP wyznacza osobę upoważnioną do pośredniczenia w kontaktach z Państwową Inspekcją Pracy oraz zobowiązaną do przesyłania dokumentów i zawiadomień.

Ustawa wymaga, aby w okresie delegowania osoba taka przebywała na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa nie wskazuje żadnych dodatkowych wymagań w stosunku do osoby „pośrednika” w kontaktach między organami PIP a firmą delegującą. Może to być zatem także jeden z pracowników delegowanych. Nie wymaga także szczególnej formy upoważnienia. Dane tej osoby – obejmujące jej imię, nazwisko, adres pod którym przebywa, numer telefonu i adres poczty elektronicznej o charakterze służbowym - winny być zawarte w oświadczeniu o delegowaniu pracowników, złożonym do Państwowej Inspekcji Pracy najpóźniej w dniu rozpoczęcia świadczenia usługi na terytorium RP. O każdej zmianie dotyczącej danych tej osoby firma delegująca zobowiązana jest powiadomić Państwową Inspekcję Pracy – w terminie 7 dni roboczych od dnia zaistnienia zmiany.

Dodatkowo, na żądanie Państwowej Inspekcji Pracy osoba pośrednicząca w kontaktach z pracodawcą delegującym pracownika na terytorium RP ma obowiązek niezwłocznie przekazać Państwowej Inspekcji Pracy dane osoby upoważnionej przez pracodawcę delegującego do reprezentowania go w trakcie kontroli inspekcji pracy, obejmujące jej imię i nazwisko, adres pod którym przebywa, numer telefonu i adres poczty elektronicznej o charakterze służbowym. Na uzasadniony wniosek Państwowej Inspekcji Pracy, w związku z prowadzoną kontrolą, osoba ta powinna być dostępna na terytorium RP. W związku z prowadzoną kontrolą inspektor pracy Państwowej Inspekcji Pracy ma prawo zażądać do wglądu dokumentu potwierdzającego upoważnienie danej osoby przez pracodawcę delegującego do reprezentowania go w toku kontroli.

Ustawa o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług nie odnosi się do zakresu umocowania „pośrednika”. W ocenie Państwowej Inspekcji Pracy, pośrednik pełni funkcję „łącznika” pomiędzy inspektorem pracy a przedsiębiorstwem delegującym, poprzez osobę którego możliwe jest przekazanie żądania udzielenia informacji pozostających w dyspozycji podmiotu delegującego (na etapie poprzedzającym kontrolę), żądanie wskazania osoby reprezentującej podmiot zagraniczny w kontroli PIP (w razie uznania, że dla dokonania określonych ustaleń niezbędne jest prowadzenie kontroli PIP). Pośrednik w kontaktach z PIP nie jest uprawniony do bycia stroną postępowania kontrolnego prowadzonego przez inspektora pracy, chyba, że został jednocześnie ustanowiony osobą upoważnioną do reprezentowania pracodawcy delegującego przed organami kontroli na mocy odrębnego umocowania.

Odpowiedzialność „pośrednika” w kontaktach z PIP może się wiązać z utrudnianiem lub uniemożliwieniem przez niego czynności kontrolnych inspekcji pracy poprzez niewypełnienie funkcji pośrednika (nieprzekazanie żądania adresowanego przez inspektora pracy do podmiotu delegującego, nieprzekazanie danych osoby reprezentującej pracodawcę delegującego w toku kontroli, itp), co może go narazić na odpowiedzialność z tytułu popełnienia wykroczenia, wskazanego w art. 283 § 2 pkt 8 Kodeksu pracy, a w skrajnych przypadkach może skutkować złożeniem do organów ścigania doniesienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 225 § 2 Kodeksu karnego, zagrożonego karą pozbawienia wolności do lat 3.

Ustawa o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług dotyczy także pracodawców z tzw. krajów trzecich delegujących swoich pracowników do czasowego wykonywa pracy w Polsce. Artykuł 26 tej ustawy stanowi, że jej przepisy stosuje się odpowiednio do tej grupy pracodawców, z zastrzeżeniem (tj. z uwzględnieniem) przepisów art. 88 ust. 1 pkt 3 i 4, art. 88c ust. 6 pkt 2 i 3 oraz ust. 9 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 139a ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

Ustawa o delegowaniu pracowników nie zwalnia zatem z obowiązku przestrzegania przepisów dotyczących m.in. legalności pobytu i pracy cudzoziemców na terytorium RP.

Zagraniczny pracodawca delegujący jest zobowiązany do wskazania osoby przebywającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającej dokumenty potwierdzające wypełnienie obowiązków nałożonych na podmiot delegujący, działającej w imieniu pracodawcy i upoważnionej do reprezentowania go m.in. przed organami, o których mowa w art. 88f ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w tym także organami Państwowej Inspekcji Pracy.

Należy zatem przyjąć, że pracodawca z kraju trzeciego, który jest zobowiązany do wskazania takiej osoby, nie ma obowiązku ustanowienia pośrednika, ani osoby upoważnionej przez pracodawcę delegującego do reprezentowania go w trakcie kontroli inspekcji pracy, tj. osób, o których jest mowa w art. 24 ust. 1 i 2 ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług, gdyż na mocy ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy musi wyznaczyć osobę działającą w jego imieniu – o której mowa w art. 88f ust. 3 tej ustawy.