W myśl art. 87 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, jedną z niezbędnych przesłanek legalności powierzenia pracy cudzoziemcowi na podstawie oświadczenia stanowi wymóg, aby praca ta była wykonywana na warunkach określonych w tym oświadczeniu. Zgodnie z treścią art. 88z ust. 1 pkt 3 lit. g tej ustawy oraz obowiązującego wzoru oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi takim warunkiem jest m.in. liczba godzin pracy w tygodniu lub w miesiącu (w przypadku umowy cywilnoprawnej) albo wymiar czasu pracy – etat (w przypadku umowy o pracę).

UWAGA!

Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej – z obowiązujących przepisów wynika, że powierzenie pracy cudzoziemcowi należy uznać za nielegalne przy jakimkolwiek przekroczeniu albo zaniżeniu określonego w zezwoleniu na pracę lub oświadczeniu wymiaru etatu bądź liczby godzin pracy w tygodniu lub miesiącu.

Podmiot powierzający pracę ma obowiązek zapewnić cudzoziemcowi pracę w takim wymiarze czasu pracy bądź liczbie godzin, która została określona w zezwoleniu na pracę lub oświadczeniu.

W przypadku niezapewnienia cudzoziemcowi pracy w powyższej liczbie godzin – z przyczyn leżących po stronie podmiotu powierzającego pracę, podmiot ten (działająca w jego imieniu osoba fizyczna, na której spoczywał taki obowiązek) podlega odpowiedzialności za wykroczenie z art. 120 ust. 1 powołanej ustawy, polegające na powierzeniu cudzoziemcowi nielegalnego wykonywania pracy. W takiej sytuacji należy uznać, że podmiot powierzający pracę powinien wypłacić cudzoziemcowi wynagrodzenie w wysokości, jaką cudzoziemiec by otrzymał za przepracowanie liczby godzin, która powinna zostać mu zapewniona zgodnie z warunkami określonymi w zezwoleniu na pracę bądź oświadczeniu, co w odniesieniu do umowy zlecenia wynika w szczególności z przepisów Kodeksu cywilnego o skutkach niewykonania zobowiązań.

W praktyce może dojść do sytuacji, w których cudzoziemiec – z przyczyn leżących po jego stronie i niezależnych od podmiotu powierzającego pracę, np. w związku z wyjazdem do swojego kraju lub ze względu na samowolne zaprzestanie pracy w danym podmiocie, pomimo wiążącej go umowy – nie wypracuje liczby godzin określonej w zezwoleniu na pracę lub oświadczeniu. W takim przypadku podmiot powierzający pracę może wypłacić cudzoziemcowi wynagrodzenie odpowiadające liczbie godzin rzeczywiście przez niego przepracowanych.

Jeżeli podmiot kontrolowany odpowiednio udokumentuje zaistnienie tego typu sytuacji, np. pieczęcią kontroli granicznej potwierdzającą wyjazd danego cudzoziemca z Polski w określonym terminie, inspektor pracy powinien wziąć pod uwagę przedstawiony mu materiał dowodowy przy podejmowaniu decyzji, czy w konkretnym przypadku doszło do zaistnienia wykroczenia.