Państwowa Inspekcja Pracy nie poprzestaje na przeciwdziałaniu znanym zagrożeniom, ale identyfikuje także nowe, dotąd nieznane niebezpieczeństwa dla życia i zdrowia pracowników.
Jednym z obserwowanych przez inspekcję pracy obszarów jest nanotechnologia. Materiały o rozmiarach milionowej części milimetra są wykorzystywane powszechnie w medycynie, przemyśle elektronicznym i chemicznym, produkcji tkanin czy tworzeniu konstrukcji wykorzystywanych w sporcie i motoryzacji, a nawet kosmetologii.
Ze względu na nieudokumentowany jeszcze w większości przypadków wpływ nanomateriałów na organizm człowieka, PIP zaleca daleko posuniętą ostrożność i w miarę możliwości podejmowanie działań mających na celu ograniczenie potencjalnie negatywnego wpływu takich materiałów na ludzki organizm. Tym bardziej, że obecnie nie można jednoznacznie stwierdzić, które nanomateriały są bezpieczne, a które nie. Wyniki dostępnych badań wskazują, że nanomateriały mogą rozcinać błony komórkowe lub odkładać się w organach wewnętrznych człowieka, mając nieznany jeszcze wpływ na jego zdrowie i życie.
W większości przypadków, gdy produkcja nanomateriałów jest procesem celowym, pracownicy są zabezpieczeni przed ich negatywnym oddziaływaniem przez zastosowanie hermetycznych procesów technologicznych. Takie najmniejsze cząsteczki mogą jednak oddziaływać na pracowników w sytuacjach awaryjnych lub jako niezidentyfikowany jeszcze efekt uboczny innych prac. Przykładami znanych dotychczas źródeł emisji nanocząsteczek są procesy spawania, wytapiania metali, lutowania, zgrzewania, wulkanizacji. Powstają one także w efekcie korzystania z biurowych urządzeń laserowych jak kopiarki, faksy czy drukarki.
